Wiosna...... to czas odradzania....... Przyroda budzi się do życia, w nas budzą się nowe nadzieje. "Budzimy się" z zimowego snu. Choć czasem to przebudzenie bywa trudne, bo przesilenie wiosenne bardzo doskwiera. Nic się nie chce, czujemy się słabi, przemęczeni i ospali. A kiedy jeszcze aura na dworze nie sprzyja, to w ogóle nic nas nie cieszy i najchętniej ponownie zapadlibyśmy w sen zimowy. Po zimie wszyscy jesteśmy spragnieni słońca, ciepła i kolorów. Spragnieni jesteśmy wiosny......
Wiosna, to bez wątpienia moja ulubiona pora roku.......Uwielbiam te poranne trele ptaków, radujących się nowym dniem........ Słońce, które nieśmiało jeszcze ogrzewa nasze spragnione ciała. Moje serce przepełnia soczystość zieleni i kolory pierwszych kwiatów. Wszystko jest takie świeże, czyste i nowe......
To moja pierwsza wiosna w Domu pod Macierzankowym. To, że ogród za Domem ma potencjał wiedziałam wcześniej, ale nigdy przedtem nie widziałam go wczesną wiosną. Byliśmy tu co prawda w ubiegłym roku w maju, kiedy kwitły bzy i jabłonie, ale bujna trawa już wszystko zdążyła przykryć. Jeszcze wtedy nie wiedziałam jakie niespodzianki skrywa dla mnie ten ogród.......
Jako pierwsze, w marcu pojawiły się przebiśniegi....... Moje oczy radował widok tych niezwykle delikatnych śnieżnobiałych kwiatków skąpanych w promieniach słońca, bądż otulonych śnieżną pierzynką..... Jak to w marcu......
Tuż po przebiśniegach rozkwitły maleńkie ranniki zimowe, ciesząc oczy słonecznym kolorem.....
Pierwiosnek nieśmiało wychylał swe płatki ku słońcu.....
Największą niespodzianką były dla mnie całe kolonie fiołków.
Ich pojawienie się sprawiło mi największą radość, ponieważ na równi z konwaliami,
to moje ukochane wiosenne kwiaty.
Zachwyca mnie ich barwa i zapach, jaki roztaczają dookoła.
W tym roku po raz pierwszy spróbowałam, jak smakują.
Są słodkie i niezwykle aromatyczne.
Nadają się do sałatek i deserów.
Piłam również fiołkową herbatkę.
Garstkę listków i kwiatków zalewa się wrzątkiem i zaparza pod przykryciem 10 minut.
Kolor herbatki jest oszałamiający - intensywnie szmaragdowy.
Pod starymi lipami na końcu ogrodu i nad stawem rozkwitły licznie te maleńkie
intensywnie żółte kwiatki, których nazwy niestety nie znam.
Rozchylają swe płatki tylko przy słonecznej pogodzie,
łapczywie łapiąc każdy promyk słońca......
Barwinki porastają ogród po południowej części domu.
W słońcu radują oczy swą niezwykłą barwą - indygo.......
W ogrodzie odkryłam również te maleńkie żółte roślinki,
których również nie znam.
Mają ok 10 cm wysokości, listki wąskie, podłużne,
na łodyżce pojawia się do 5 kwiatków.
Kwitną bardzo króciutko.
Zawilce uwielbiam za ich delikatność i kruchość.
Rosną na tyłach ogrodu pod lipami......
I znowu roślinka, której nie znam,
ale barwa kwiatów jest niesamowita.
Niestety tylko dwa okazy znalazłam w całym ogrodzie.....
Może ktoś z Was, Kochani rozpoznaje kwiaty, których ja nie znam
i mógłby mi pomóc je rozszyfrować?
Wiosna w tym roku przygotowała dla mnie mnóstwo niespodzianek w moim ogrodzie......
I jak tu Jej nie kochać?
:)))))
Czy Was też czymś wiosna zaskoczyła?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.